Wprowadzenie złotego do obiegu było istotnym krokiem w działaniach Władysława Grabskiego, jednakże ekspert zaznacza, że nie było to jedynie jego największe osiągnięcie. Grabski działał głównie w obszarze finansów publicznych, a reforma pieniężna była jedynie jednym z elementów jego działań.
Głównym problemem, z którym borykała się II Rzeczpospolita, był ogromny deficyt finansów państwa, co prowadziło do hiperinflacji. W roku 1923 ceny wzrosły kilkaset razy, co było efektem głębszej choroby gospodarczej. Hiperinflacja była jedynie symptomem tej choroby, a główną przyczyną było niezrównoważenie finansów państwa. Dlatego konieczne było nie tylko wzmocnienie waluty, ale także rozwiązanie problemów strukturalnych gospodarki i finansów publicznych.